Tranen dringen zich op bij het schrijven van deze blog. Het is lang stil geweest. Er is heel veel te verwerken. Vier dagen geleden hebben we gehoord dat ik niet meer zal genezen. De maagkanker is niet alleen doorgegroeid naar mijn slokdarm, maar blijkt zich ook in mijn lever te hebben genesteld. “Gezwellie, daar is niets gezelligs aan.”, zo werd mij al geschreven. Wat rest is chemotherapie om tijd te rekken. Tijd waarvan slechts zeker is dat ik die zal koesteren met alles wat ik in mij heb, met al wie om ons heen is. Niemand weet hoeveel tijd ik nog heb, dus ik ben gestopt mij te richten op termijnen of daar uitspraken over te doen.
Wat ik wel weet is dat de nacht mij – terwijl ik niet uit bed kan springen zonder hulp – dezer dagen overspoelt met een niet te verwoorden mengsel van woede en verdriet. Sep en Sanne maken alles in het mengsel sterker, maar zij helpen mij ook het ondanks alles te verdragen. Al blijft het onverteerbaar. Het mengsel maakt dat ik graag mensen zie om mijn zinnen te verzetten, graag verdrink in gedragen muziek die mij schoonspoelt en in de rake schrijfsels van zoveel lieve mensen om mij heen.
Onverteerbaar blijft het. Ik ga veel te vroeg dood en de ontdekkingstocht die het leven is wordt abrupt en zonder sorry afgebroken. Slechts een heel klein beetje troostend is het gegeven dat ik niet wezenlijk bang ben.
Ik word ‘uit mijn element’ gerukt. Mijn element van een geweldig gezin, een rijk sociaal leven en betekenisvolle arbeid die pas net op stoom komt.
Wat dat laatste betreft: ik heb gemerkt dat mijn laatste blog over regels en rust, heeft laten zien hoeveel ik te doen heb. Dat merk ik ook na de reacties op onderstaand interview van bijna een uur, opgenomen in het kader van #Herfstgasten van Spirit Jeugdhulp Amsterdam, waar ik te gast mocht zijn.
Van het interview is ook een visual gemaakt, die tekenend is voor wat ik graag meegeef.
Klik op de afbeelding voor een grotere versie
Mensen moedigen mij aan om door te gaan. Geweldig om te mogen ervaren. Tegelijkertijd is mij, met het verschuiven van aandacht en energie, meer dan ooit duidelijk geworden dat nu fakkeldragers nodig zijn voor wanneer ik er niet meer ben. Mensen die voelen en delen war ik voor sta en die verder willen gaan waar ik niet meer verder kan, straks. De kracht van verbinding en dialoog moet voortgebracht, zonder mij.
Om het leven te vieren en mijn bekende en onbekende fakkeldragers te kietelen en een beetje richting te geven zal er op 20 november 2016 een grote bijeenkomst plaatsvinden, ergens in Nederland. Deze organiseer ik samen met mijn geweldige Sanne, een fantastische gedreven ceremoniemeester en een heel legertje andere lieve mensen die we concrete hulpvragen zullen stellen Dit alles zoveel mogelijk zonder geld, zoals dat past bij mijn neiging tot ‘anders doen’ en bij het centrale thema van de dag: ‘Ontvangen en Verbinden.’
Doe je mee en ben je erbij? Geef je dan op via Eventbrite, waar je ook meer kunt lezen over het programma. Bedenk daarbij vooral ook welke voor mij onbekende gasten je zou willen uitnodigen die mijn verhaal zouden moeten horen om ze te helpen de wereld een beetje mooier te maken. Ondertussen: Wie schrijft, die blijft. Dus ik ben er nog wel even. Genietend van mijn gezin en alles en iedereen.
Lieve Niels, vet vet balen dat je zo vroeg naar de andere Kant mag en de boel hier moet loslaten en overdragen. Dank je wel dat je een cerimoniele fakkeloverdracht gaat organiseren met jouw Sanne. Dat vind Ik Prachtig. Ik houd 20 November vrij.
Lieve Niels,
We luisterden vannacht samen naar de muziek die jij uitzicht. Die ‘mijn’ muziek bleek te zijn, stuk voor stuk.
Wat een boodschap heb je te verwerken gekregen en wat een boodschap heb je voor ons.
Leef Niels, leef nu het nog kan met Sanne en Sep. Leef en hou van elkaar.
Liefs.
Stil tuur ik over de bergtoppen waar ik je vorige week mee naar toe heb genomen, terwijl er langzaam een traan langs mijn wangen loopt. Ik vloek nooit. Dat is niet mijn stijl, maar godverdomme Niels, dit is onverteerbaar!
Natuurlijk kom ik 20 november. Ik bel je en zie wel of je zin hebt om op te nemen.
Komt goed. Formulier al ingevuld? 😉
Beste Niels, wij kennen elkaar niet persoonlijk, maar ik ken jou en Stevie wel een beetje uit de verhalen van Erno. Ik wens je vooral heel veel tijd. Ik heb veel bewondering voor de moed waarmee je elk naar bericht telkens weer oppakt en omdraait in iets om mee verder te gaan. Ook al weet je nu dat het uiteindelijk stopt. Ik denk niet dat Gezwellie daar op voorbereid is. Ik heb zo het vermoeden dat je het hem nog een hele tijd moeilijk gaat maken…
Jemig Niels, uit volledig onverwachte hoek lees ik op maandagmorgen het bericht dat je ernstig ziek bent en er straks niet meer bent. Net als iedereen er straks niet meer is maar jij effies eerder. Shit, shit, shit zeg 🙁
Ik gunde je zoveel, zo mooi, zo lang, zo prachtig met Sanne en Sep. Fijne bijzondere vent, ik meld me snel aan voor de 20e!
Liefs Judith
Als woorden niet genoeg meer zijn, gedachten vast blijven plakken rondom het onrecht in de wereld en het lot wat jou nu treft, rest slechts de stilte. Stilte om te verwerken wat je zegt, over wat komen gaat en achterblijven zal.
Te veel gezien en meegemaakt is afscheid nemen -net als feesten- niet meer ‘mijn ding’ maar zal ik er 20/11 in gedachten de hele dag bij zijn. We’ll meet again, sooner or later en dan gaan we gewoon door waar we gestopt zijn Niels.
Ik heb er maar een woord voor Niels: kak! Het mag niet, het kan niet. Maar daar houdt gezwellie dus geen rekening mee. Ik stel voor dat we een aanpassing voorstellen voor Li Fraumeni. Maar er maar Li Frau gemeeni van. Pfffff ik wens vurig dat je weer wonderen gaat cerrichten met de hulp van je netwerk. Want de innovaters in de zorg hebben je hard nodig als hun muze. Voor Sanne moet dit helemaal hel zijn, alles aan moeten zien en er niets aan konnen doen. Heftig, maar we gaan er iets goeds mee doen Niels. Iets goed met de mooie verhalen die het resultaat zijn van gezondheidsellende ende bureaucratie die het soms onverdraagzaam maakt(e). Lieve Niels en Sanne ik zal jullie zeker steunen de komende tijd
Lieve Niels, Sanne en Sep,
Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen. Verdriet en vreugde zijn onafscheidbaar in de tijd die jullie nu meemaken. Vreugde om het liefhebben van elkaar, vreugde om mooie herinneringen, vreugde om SAMEN en nu intens verdriet, verdriet om de stilte die om zich heen gaat slaan, om de leegte die je achter gaat laten.
Niels, je stem is gehoord. Jij bent gehoord.
Sanne, ik wens jou alle kracht toe in dit intens zware afscheid.
Leef intens zo lang het nog kan….. en leef samen!
Lieve groet, Corine
Wat een bericht Niels.. Bewonderenswaardig hoe je de kracht vindt alweer ideeën en plannen te ontplooien. Alle sterkte gewenst voor de komende tijd!
lieve jongen , doe wat jij nog wil en kan doen zo dat je met een tevrede smile afscheid kunt nemen , maar jongen geloof in jezelf jij bent de gene die uitmaakt wat er gebeurd en wat jij niet kan uitmaken accepteer dat bevrijd je van het gevoel van het is niet eerlijk zodat je vrij bent om de warme gevoelens te voelen die er ook zijn.ik heb respect voor jou en wens maar een ding voor jou leef zolang je leeft met je eigen gevoel zodat jij niet ook nog moet maar mag jij mag sta dat jezelf toe , veel liefs van iemand die jou kracht en warmte wil geven .maria
Ik voel me opstandig, Niels.
Gezwellie of niet, alles wat aandacht krijgt groeit.
Ik ben blij te lezen dat je blijft investeren in leven!
Ik wens dat je nog heel lang jezelf en je missie kunt delen.
PS: Misschien kan je ceremoniedag op een Seats4silence locatie plaatsvinden in de natuur. Ik zal wat contacten leggen…
Wens. Veel. Tijd. Samen.
Ik heb mijn reactie al op Facebook gegeven. De emoticons verdriet en boosheid willen door jouw laatste wens telkens veranderen in geweldig. Omdat de bijeenkomst op 20 november die je organiseert precies laat zien hoe je blijft inspireren. Jouw inspiratie hielp ons om te zien dat pure wilskracht helpt je dromen na te jagen. Natuurlijk nemen Mayim en ik jouw fakkel over. Zoals heel veel mensen, mensen die jij om je heen hebt verzameld. Ik kom in ieder geval op 20 november.
Ik ben er… waarom kan jij niet net als ik gedaan heb die K ziekte overwinnen? Ik lag ook op sterven.
Waarom is het zo oneerlijk? Je bent jong, je hebt een leuk gezin… je bent actief, goed voor iedereen. Wat mis ik hier? Onbegrijpelijk…
Tot 20 november… als overwinnaar moet ik toch zeker een fakkel dragen. En het klinkt misschien stom, maar geef nooit op xx
Ik ken je maar van korte ontmoetingen Niels maar dit nieuws raakt me enorm. Veel sterkte, ook voor Sanne die ik niet ken. En schrijf nog maar veel van die mooie woorden!
Jezus Niels, wat een bericht. Ik ben me steeds meer bewust van de vergankelijkheid van het leven. Van mijn leven. Maar niet van dat van jonge mensen met kleine kinderen. Bah.
Het leven is niet eerlijk. Nooit geweest ook. Wie dat ooit verzon had het bij het verkeerde eind. Maar dit nieuws is wel heel erg bruut.
Verder geen woorden.
Lieve Niels,
Hoe veel positieve energie heb jij al uitgestraald. Ik hoop en verwacht dat je de komende tijd ook veel positieve energie mag ontvangen. Ik draag daar op mijn manier graag aan bij, door je af en toe een warme gedachte toe te denken en door op de 20e te doen wat helpend is.
Lieve Niels. Ik lees met diepe bewondering hoe je omgaat dit komend afscheid. Ik bezwonder het vuur dat je nu nog met zoveel kracht weet uit te dragen, terwijl je het duister in de ogen kijkt. `Geniet van alle liefde die nog op je pad komt, grote fakkeldragen. Het vuur zal blijven branden
Hey Niels,
deze jou onbekende, wenst jou toe, dat je mag zijn in jouw wezenlijke staat…dan hoef je ook niet bang te zijn. Shit is het wel zeg!
Voor jou en het clubje rond jou…ja, die wezenlijke staat dus….
Beste Niels, ik kan geen woorden toevoegen aan alle reacties die ik heb gelezen, realiseer me wel vooral de onbenulligheden waarover ik me dagelijks druk maak.
Met diep respect voor de kracht die je in woorden laat doorklinken kan ik je alleen maar heel veel sterkte toewensen.
Heel heftig Niels. Wat een krachtige tekst. Ben er stil van. Ik ben er op 20 november. Als fakkeldrager die vanaf dan nog sterker zal stralen om de wereld een stukje mooier te maken. Sterkte en laat het me weten als ik iets kan doen.
Lieve Niels,
Wat een prachtig filmpje van je interview. Ik heb je hierdoor nog iets beter leren kennen, en wat zet jij jezelf duidelijk en goed neer. Een waardevol document voor nu en later. Ik hoop dat je de komende tijd nog meer de plek kan innemen die je wilt, midden in het leven van jezelf en de mensen die je dierbaar zijn. Jij bent een mooi mens en ondanks dat ik je maar een aantal keer heb mogen ontmoeten ben je voor mij een voorbeeld hoe om te gaan met je idealen. Ik heb niet zo veel met taal(en dat kan je ook wel lezen..) maar ik heb wel iets met zorg en welzijn en in dat opzicht hebben jouw ideeën mij wel aan het denken gezet. Bedankt daarvoor. Ik hoop nog veel van je te mogen lezen.
Hi Niels, Sanne en Sep,
Het enige wat ik hierop kan denken en zeggen is: hoe oneerlijk, maar ook mooi hoe jullie samen een leven hebben weten te creëren waar anderen van kunnen leren. Namelijk: geniet intens van alles, maar wees je bewust wat je voelt en wat er om je heen gebeurt. Graag en met alle eer naar jou neem ik samen met Wij Staan Op! Jan Troost, Anne-Miek en alle anderen de fakkel van je over Niels. Ik ben er op 20 november, met schrijftolk 😉
Warme groet,
Pauline Gransier.
Dag lieve Niels,
Je interview is nog voor het eindoordeel.
Wat heb je weer een goed verhaal en wat herken ik je er in. En nu zegt de kanker dat het binnenkort afgelopen is. Ik kan me er niets bij voorstellen. Ik bedoel dat je hier niet meer zou zijn. Dus de rouwtherapeute zou zeggen dat ik nog in de ontkennende fase zit. Zou kunnen, maar ik heb tijd nodig, reflectietijd zoals je dat noemt in je interview. Ik wil stilstaan bij je. Gewoon, zonder doel.
Vanochtend hadden we het over je tijdens ons Zessie bij Jeugd NoordVeluwe. Cor en ik bedachten dat je tot nu soms eens uit het veld geslagen was, of uit het lood. Maar nooit ver-slagen. Dat lukte gewoon niet bij jou. Nu lijkt het erop dat kanker dat voor elkaar gaat krijgen. Maar voor mij eerst zien en dan geloven. Dus ik kom binnenkort langs, zoals je voorstelde in je blog. Want ik wil het er graag met je over hebben. Zolang er leven is, is er hoop.
ik bel je.
Liefs en nog meer liefs.
Ineke
Lieve Niels, Sanne en Sep,
Soms is het een dag waarvan ik dan denk; “mag die niet hebben bestaan!?” Ineke had jouw blog al gelezen, ik had net de moed om dat te doen. En ik ben verslagen, verdrietig en weet het even niet meer. Ik wens je alle nabijheid van de mensen en momenten die er voor jou toe doen toe. En de hoop en vertrouwen dat jouw fakkel wordt gedragen en door zal gaan. En misschien, heel misschien dat er ergens in het hoekje van ons universum nog een restje wonder verborgen zal zijn. Heel veel van hetgeen jou en jouw dierbaren zal helpen en sterken.
We kennen elkaar niet persoonlijk, maar ik wil toch graag (als een fan van je ideeën) mijn medeleven betuigen en kijken of ik iets met je gedachtegoed kan doen in de vertaling naar studenten. Ik geef les aan veel studenten en draag graag je ideeën mee de toekomst in. Een fan en lector hrm van de hogeschool Arnhem en Nijmegen. Annet.delange@han.nl; heel veel sterkte gewenst en laat vooral weten wat ik voor je kan betekenen.
Lieve Niels,
Ik lees net dit bericht. Geen woorden. Tranen. Ik wens je veel Hier en Nu, focus op wat het allerbelangrijkste is en vooral veel liefde van, en voor Sanne, Sep en al die andere fantastische mensen om je heen.
Je bent in mijn gedachten.
Lieve Niels,
Woorden schieten te kort om te beschrijven wat er door me heen ging toen ik dit stukje las.
Ik leerde jou en Sanne kennen 8 a 9 jaar geleden ongeveer
(wat gaat de tijd toch snel)
Jullie kwamen toen in Ijsselstein te wonen.
En ik was een van de gelukkige die jou mocht helpen.
Ik zeg gelukkig omdat jij maar ook Sanne mij hebben laten zien en voelen dat dingen ook anders kunnen.
Ik heb zoveel banen gehad maar de baan die ik nu heb doe ik nu 12 jaar met veel liefde.
Vroeger zei ik altijd vind het fijn om voor andere te zorgen
maar dat is niet de juiste benaming het moet zijn vind het fijn om andere te mogen helpen.
De tijd dat ik jou mocht helpen heb jij mij ook veel geholpen
Door te laten zien dat mensen niet moeten kijken wat ze niet kunnen maar dat mensen juist moeten kijken naar wat ze wel kunnen.
Ruim een jaar later vertrok ik naar een project dichter bij huis
We voegde elkaar toe op fb gelukkig zo kon ik jullie toch nog volgen
en jullie mooie momenten nog mee maken vooral de geboorte van jullie mooie mannetje Sep.
Maar helaas ook minder fijne berichten en ondanks dat jou dit overkomt blijf je positief en een inspiratie bron voor veel mensen
Ik wens jou, Sanne en Sep en al je naasten veel liefde en kracht toe
Bedankt dat ik jou heb mogen helpen
Heel veel liefs Sanne
Lieve Niels,
Ondanks alles (of juist daardoor?) ben je zo’ n inspiratie. Als dan zelfs bij dit bericht waarbij de wegen voor je afgesneden worden je focus op een toekomst blijft, dan straal je zo’n kracht uit. Dan kan het niet anders dan dat jouw fakkel andere aansteekt.
Voor jou en je gezin wens ik kracht. En veel fakkels om je heen
Lieve Niels, Sanne en Sep.
Wat wil ik graag je fakkeldrager zijn
Een lopend vuurtje van inclusie het land door jagen
Een laaiend vuur! Maar
Voor nu zit ik vol vragen.
Wat doet dit pijn en wat zal jij laaiend zijn.
Dag Niels we kennen elkaar maar zijdelings mastbok bewonderde je tot nu toe momde manier waarop je in het leven staat en met de dingen omgaat ?. Ik hoop dat dat staaltje van levenskunst je ook de komende onzekere periode zal begeleiden! lieve groet en alle kracht voor jou en de jouwen!
Hoi Niels
Wij kennen elkaar niet, maar zitten zo’n beetje in dezelfde zee, die soms wild kan zijn en soms als een spiegel. Was dat een leuke openingszin?
Ik hoop dat jij je humor kunt behouden, daar kom je heel ver mee namelijk. Ook positief, maar dat ben jij vlg mij ook!
Zelf hou ik niet van een bucketlijst (fucketlijst!) als ik kijk wat ik achterlaat als herinneringen aan mijn man en kinderen….
Mijn lijfspreuk is al jaren “hoera het is vandaag”
Ook ik heb gewoon pech, zo bekijk ik het maar, heel simpel.
Succes met al je fakkeldragers! Ik woon tever weg, helaas.
Stil van. Geen woorden naast al dat wat hier boven staat. Sterkte. Liefde. Geniet. Huil. Lach. Je bent een blijft een prachtig mens. Liefs Jitske
Jeetje Niels…
Ik vol je nu een aantal jaren en jij mij. We laten beiden zien dat als je lichaam anders werkt, dit maar een klein deel is van wie je bent. Zelfs wanneer het lichaam waar jij inzit het opgeeft. Gaat jou persoonlijkheid door, door met laten zien, horen, doen en te laten voelen wat er nog te doen is. Ik ga door. Ik zal de fakkel laten blijven branden en met liefde blijven dragen, dat kan ik je beloven.
Lieve groet,
Joy (van Empower Mij)
Ben er ook stil van, heel verdrietig Niels. Klote is het. Stuur je licht en liefde. Moed heb je genoeg. Ondanks of dankzij alles. Respect voor jou en je naasten. Geniet van wat er is. Zolang je er bent. Vraag wat je nodig hebt. Wij houden jouw licht brandend. Diike knuffel.
Hoi Niels,
Ook nu weer schud jij mijn leven overhoop. Iets wat je jaren geleden voor het eerst deed bij het Rode Kruis.
Ondanks weinig contact is er geen jaar voorbij gegaan sinds onze eerste ontmoeting waarin ik niet minimaal 1 keer aan je dacht. Soms was de aanleiding positief, soms wat minder maar altijd weer met een warm gevoel.
Jij bent het die mijn ogen echt voor 100% heeft geopend om mijzelf te kunnen zijn op alle vlakken. Ook al had ik daar nog een paar jaar voor nodig.
Ik zou graag fakkeldrager zijn maar ben me bewust van het feit dat ik dat ergens al ben door te leven en te genieten met volle teugen. De andere fakkels laat ik over aan anderen. Ieder zijn kwaliteiten tenslotte.
Niels, met heel mijn hart en ziel hoop ik dat je nog veel mooie tijd met Sanne en Sem gegund mag zijn. Ik weet dat elk moment waardevol is en hoop dat de tijd vol met kwaliteit mag zijn.
Heel veel sterkte, liefde, aandacht en kracht. En tot ooit weer ziens!
wow wat een blog Niels. Helaas helaas kan ik er 20 nov er niet bij zijn. Maar blijf schrijven want wat ik ervan kan meepikken zal ik met me meenemen en overdragen waar mogelijk. Voor de periode die komt al het goeds, liefde, geluk en steun gewenst voor jou en de mensen om je heen gezin, familie, vrienden en fakkeldragers.
Dag Niels, het is inderdaad schrikken om dit bericht te lezen. We hebben mekaar slechts een keertje gesproken over Skype.
Ik weet niet of het gepast is of niet, maar ik zou je toch aanraden een aantal dagen eens te verdiepen in mensen die toch genezen zijn van zogenaamd ongeneeslijke kanker. Als het niet echt helpt, ik denk dat je er toch goede ideeen zou kunnen uit opdoen over hoe verder te leven en wat je prioriteiten zouden kunnen zijn.
Ik stuur wat energie van op afstand!
Veel steun op je weg!
Niels
Je raakt me nog steeds net als in 2004 toen je me aansprak als voorzitter van de CG Raad. Je vertelde dat je hier bang voor was dat dit je zou overkomen. Ik was en ben onder de indruk van je power. Zelfs nu nog. Ik kan je alleen maar sterkte te wensen samen met je gezin en vrienden. Wees er van overtuigd dat vele de fakkel brandende zullen houden.
Goh Niels……Ik heb je net gevonden, zonder je te kennen, met je mooie ideeën, geïnspireerd en verbonden. Was blij. Shakingtree! Nu voel ik me verdrietig. Dat mag. Voor jou en je gezin.
Dag Niels,
Gisteren heb ik je blog voor het eerst gelezen en ik ben onder de indruk. Samen met jouw interview geeft het mij net op het goede moment de impuls om toch door te gaan waar ik mee bezig ben en de aandacht te blijven richten naar waar de positieve energie is, zodat wat zwaar is beter gedragen kan worden. Ik zou trots zijn een fakkeldrager te mogen worden.
Veel kracht en plezier!
Met harte groet,
Grote dank! Als je dat nog niet hebt gedaan, vul je het formulier in voor deelname aan de bijeenkomst op 20 november?
Enorm geschrokken van je verhaal dat ik met pijn in mijn hart en met enorme bewondering en respect zojuist las. Dat je een doorzetter en een enorme inspirator bent bewijs je eens te meer met dit blog in deze hectische, surrealistische periode. Ik heb geen woorden voor wat jou overkomt maar wil je wel nog heel veel quality time met Sanne, Sep en iedereen die jou lief is toewensen. Keep up the the good spirit!
Dag Niels, ik was geraakt door de berichten en oproepen op FB om je te helpen met met je event op 20 november. Ik ben rond gaan vragen en heb Antropia bereid gevonden om je te helpen met de lokatie. Prachtig in Driebergen naast het station.
Als je nog op zoek bent naar een lokatie en je vindt dit wat laat het me weten dan zorg ik dat jullie de gegevens ontvangen van de directeur waar je contact mee kan opnemen.
Warme groet,
Gerda
Hai Niels, ik hoorde via Stichting Presentie van jouw fakkeltocht voor goede zorg. Ook hoorde ik de reden waarom je deze fakkel wilt overdragen. Wat een intens verdrietige reden en wat een prachtig initiatief. Ik heb dat de datum vastgezet in mijn agenda. En mocht ik wat kunnen betekenen in de organisatie, kun je mij mailen. Heel veel kracht, moedige man! Lieve groet, Kitty
Hi Niels,
Te lang geleden spraken we elkaar met enige regelmaat en maakte ik een diepe buiging voor je, hoe je omgaat met de beperkingen, maar vooral met je grote mogelijkheden, je bent een groot voorbeeld voor mij en vele anderen. Via Presentie werd ik uitgenodigd je blog te lezen en heb ik met belangstelling het filmpje bekeken. Man, wat een eerlijkheid, humor, verdriet, veerkracht en deskundigheid zie ik dan….Dat je lichaam nu wordt afgebroken is zacht gezegd een drama, zo hoort het leven niet te gaan, zeker niet met een heel jonge zoon en lieve vrouw.
Beste Niels, je zit diep in mijn hart en geheugen, heb veel van je geleerd, dank je wel. Je hebt zeker grenzen verlegd en omdenken bevorderd in de zorg, die fakkel gaat door, die missie zal slagen….Met warme groet, Piet
Beste Niels, wij hebben elkaar nooit ontmoet maar volgen elkaar op twitter. Daar was ik al onder de indruk van jou kijk op het leven en drive om zaken aan te kaarten en te veranderen. Ongelooflijk hoe jij het slechte nieuws van vorige maand toch ook weer een positieve wending weet te geven door zoveel mensen te mobiliseren voor ’the last lecture’ morgen in Amersfoort. Helaas kan ik daar niet bij zijn, maar ik wil graag een fakkeldrager zijn en de kracht van verbinding en dialoog waar jij voor staat laten branden om zo de wereld een beetje mooier maken.
Ik wens je morgen een hele mooie dag met alle fakkeldragers en heel veel kracht voor jou en je gezin voor de dagen die komen.
Hartelijke groet Saskia Danen
Lieve Niels! Enkele keren jouw fantastische energie op congressen meegemaakt, ervaren en echt binnenlaten komen. Jij hebt de gave om mensen anders naar de wereld te laten kijken! Met liefde respect en kracht hoop ik dat deze laatste fase je toch nog antwoorden brengt op de vragen die je nog hebt! Je bent een prachtig mens!
Dag Niels,
Drie weken geleden wist ik nog niet van je bestaan. Via Kees Voorberg die mij een paar jaar geleden de kneepjes van de dialoog bijbracht, kwam ik bij jouw inspirerende blog uit en daar zag ik je voor het eerst in ‘Herfstgasten.”
Ook al was de kern van de boodschap die je daar uitsprak over je leven niet rooskleurig, ik bleef tijdens het kijken en luisteren naar jouw blog verbonden met een gevoel van vreugde. Ik voelde mij “geraakt” niet alleen door wat je daar zegt maar vooral door wat je laat zien, wie je bent.
Ik wilde je dolgraag “life” meemaken en zo zat ik afgelopen zondag tegenover je in de zaal.
Wat een verrukkelijke ervaring, er was ruimte om elke emotie die in mij opkwam gewoon te voelen terwijl je bleef praten. Ik heb gehuild en gelachen, vooral dat laatste. Mijn buik schudde er van, mijnheer Schuddeboom. Gefeliciteerd met die kracht, dat doet wonderen.
Thuis gekomen na deze dag bleek hier ( Leidschendam) een storm te hebben gewoed. Er lag een grote afgebroken boomtak in de tuin. En ik dacht: “Niels heeft vandaag de boel flink opgeschud, zowel binnen als buiten”.
Ik wil graag een fakkeldrager zijn. Ik begeleid al 13 jaar een jongen die luistert naar de naam Mees, een medemens met een beperking (spastisch en zonder spraak). We gebruiken gebarentaal en de taal van ons hart.
In het samenwerken met hem leerde hij mij dit:
“We kunnen naar het ingewikkelde van ons leven kijken en tegelijkertijd naar datgene wat HEEL is in ons”. Dat spoor wil ik als fakkeldrager graag leven en doorgeven.
Naast Mees ben jij daar een mooi voorbeeld van. Ik hoop dat je de ruimte wordt gegund om nog door te gaan, met je gezin, met je werk en met het inspireren van anderen.
Schud de boel maar lekker op, daar help ik je graag een handje bij. Dat beloof ik je. Ik blijf je graag volgen.
Warme groet,
Loes
Ik volg je graag terug. Waar kan ik dat het beste doen Loes? Dank voor je enthousiaste bijdrage en support!